Onderbelicht hoog kostencomponent

Dat deelnemers aan het economisch verkeer kosten in rekening brengen is geen nieuws. Kosten zijn inherent verbonden aan handel. Omdat niemand graag zijn eigen kosten draagt worden kosten in de regel doorberekend aan anderen. De bakker rekent de kosten van meel door in de prijs van brood en BTW wordt veelal door de consument betaald en niet voor rekening van de verkoper genomen.

Hoewel kostendoorberekening niet zo vreemd is heeft men wel belang aan duidelijke informatie over de kosten. Wanneer men rauwelijks met kosten wordt geconfronteerd zal men in de regel niet zo blij reageren. Een kenmerk van een woekerpolis is dat er te hoge kosten zijn berekend over de beleggingsverzekering. Een ander kenmerk van een woekerpolis is dat deze te hoge kosten tevens onduidelijk zijn vermeld of zelfs zijn verzwegen. Het onderbelichten van de hoge kostencomponent is voor velen reden geweest om in het geweer te komen tegen de woekerpolis.

Als men goed op de hoogte was geweest van deze hoge kostencomponent had men wellicht helemaal geen beleggingsverzekering afgesloten en zat men nu niet met een woekerpolis in de maag. Een veel gebruikte aanval op de woekerpolis is daarom een beroep op dwaling. Dwaling is een civielrechtelijke beroep ter vernietiging van een overeenkomst. De op dwaling beroepende partij stelt dat zij de overeenkomst nimmer was aangegaan als zij op juiste wijze de hoogte was geweest van de van belang zijnde informatie. Zoals de autokoper geen auto wil met een lekkende benzinetank, zo wilden velen geen beleggingsverzekering met de hoge kosten waar zij niet goed van op de hoogte waren. Dit beroep – ik was de beleggingsverzekering niet aangegaan als ik had geweten dat de kosten zo hoog waren – is een beroep op dwaling. Het feit dat de hoge kostencomponent door vele verzekeraars onderbelicht is geweest heeft er toe geleid dat een beroep op dwaling veelal is ingeroepen door de gedupeerden van de woekerpolis. Immers, niemand betaalt graag verzwegen en te hoge kosten.