Rol politiek / afzijdig gehouden

Naar aanleiding van het ontdekken van de woekerpolissen werden er schikkingen getroffen tussen onder meer de stichtingen Woekerpolis claim en Verliespolis en de verzekeringsmaatschappijen die deze woekerpolissen hadden verstrekt. Deze schikkingen vergoedden slechts een fractie van de daadwerkelijk geleden schade. Om en nabij de 10 procent van de daadwerkelijk geleden schade werd door de verzekeraars vergoed in de overeengekomen schikking. Waar de schade zo’n 20 a 30 miljard euro bedroeg kwamen de verzekeraars een schikking overeen met de stichtingen die 2,5 miljard euro bedroeg. De gedupeerden werden feitelijk afgescheept met een zeer magere schikking.

Dit gegeven was ook bekend bij het ministerie van Financiën. Toch deed men daar niets mee. De reden hiervan schreven verschillende ambtenaren in een brief aan de minister van Financiën welke in handen kwam van RTL Nieuws. In de brief stond dat de ambtenaren zich bewust waren van het feit dat de compensatie slechts een klein gedeelte van de schade vergoedde maar dat zij hier toch niets aan deden om te voorkomen dat miljoenen gedupeerden een gang naar de rechter zouden maken. Hierdoor zou het gerechtelijk apparaat overbelast raken en dat kon de gerechtelijke macht niet aan. Het belang van een goed functionerend justitieapparaat werd dus verkozen boven een rechtsvaardige behandeling van de schade van de slachtoffers van woekerpolissen. Tevens is er contact geweest tussen de Minister van Financiën en de Raad van de Rechtspraak hoe het aantal woekerpolis-rechtszaken zou kunnen worden beperkt. Ook dit met de reden om te voorkomen dat het gerechtelijk apparaat zou vastlopen.

Hoewel het ergens wel begrijpelijk is dat het voeren van miljoenen extra rechtszaken een slechte zaak is, kunnen er toch zeker wel kritische noten bij deze gang van zaken worden geschreven. Uiteraard is een goed functionerend justitieapparaat een belangrijke zaak. Dit houdt echter niet slechts in dat er niet te veel procedures worden gevoerd. Individuele rechtvaardigheid en een correcte behandeling van een rechtszaak is minstens even belangrijk als de praktische uitvoerbaarheid hiervan. Dit klemt temeer nu de ambtenaren van het minister van Financiën goed op de hoogte waren van het slechte schikkingsresultaat. Door middel van massaclaims en collectieve rechtszaken worden immers ook het aantal rechtszaken beperkt terwijl een individu toch een correcte behandeling van zijn of haar geval ziet.